André Vyncke, een galerijhouder met een hart voor Latemse kunstenaars

 

André Vyncke werd geboren te Sint Martens Latem op 19 september 1896, en overleed te Gent op 6 september 1982.  De familie Vyncke woonde sedert generaties in Sint Martens Latem. Na studies aan de Universiteit van Gent, vestigde André zich definitief in de grootstad. Op 23 jarige leeftijd verlaat hij dus Latem om zich in Gent te vestigen. Eind de jaren 1920 had hij reeds de ambitie het kunst gebeuren in de stad te stimuleren.

Na ervaring te hebben opgedaan in zaal Billiet en Ars, richtte hij zij zijn eigen galerij op in de Nederkouter te Gent. Op veertigjarige leeftijd sticht hij de galerij “Vyncke Van Eyck”. Vanaf 1930 is hij uitgever van het tijdschrift “Kunst”. De heer Vyncke gaf een kans aan veel kunstenaars en was een gedreven kunstkenner, en heeft menig kunstenaar op de kaart gezet. Ik herinner mij tentoonstellingen welke ik bezocht tijdens mijn studententijd aan het Sint Lucasinstituut, van Jef Wauters, Jan Van Holder, Lea Vanderstraeten, Albert Claeys, Arie van de Giesen, Oscar Colbrandt, Jos Verdegem, Albert Claeys, Charles-René Callewaert, Victor Lorein en zoveel andere.

Mijn voorouders kochten in zijn galerij werk van Karel Van Belle, Jef Van de Fackere, Jules Van Biesbroeck. Hij stelde vaak werken tentoon van zijn Latemse vrienden, zijnde de kunstenaars uit de tweede Latemse schilders kolonie, en tevens van hun gentse collega’s. Hij was ook een bewonderaar van het werk van Albert Servaes. Bij het op rustgaan in 1964 kwam André Vyncke terug naar zijn geliefde Sint Martens Latem (Deurle) wonen in de Nelemeersstraat, nabij het Kasteel van Deurle, waar toen burgemeester Antoon De Pesseroey woonde.

Hij was een minzaam man, met ambitie voor kunst, uitgever, en gedreven galerijhouder. Ik herinner mij gesprekken te hebben gevoerd met hem op de bus naar Gent. Hij reed zelf niet met de wagen. Hij was een gelovig man en sportief aangelegd (ijsbeer). Menig kunstenaar heeft hem veel te danken.

Hij heeft er zeker toe bijgedragen het kunstgebeuren uit de twintigste eeuw, over te brengen bij het grote publiek.

 

Guy Romain